ความบาปครั้งแรก

ปฐมกาล 3:1-24

¹งูนั้นเป็นสัตว์ที่มีเล่ห์เหลี่ยมมากกว่าสัตว์ป่าทั้งหลายที่พระผู้เป็นเจ้าคืออัลลอฮฺทรงสร้างขึ้น มันถามหญิงนั้นว่า “จริงหรือ? ที่อัลลอฮฺตรัสว่า ‘ห้ามพวกเจ้ากินผลจากต้นไม้ทุกต้นในสวนนี้’” ²หญิงนั้นจึงตอบงูว่า “ผลของต้นในสวนนี้เรากินได้ ³เว้นแต่ผลของต้นไม้ที่อยู่กลางสวนนั้น อัลลอฮฺตรัสว่า ‘ห้ามพวกเจ้ากินและแตะต้องเลย มิฉะนั้นพวกเจ้าจะตาย’”⁴งูจึงพูดกับหญิงนั้นว่า “พวกเจ้าจะไม่ตายแน่ ⁵เพราะอัลลอฮฺทรงทราบอยู่ว่า พวกเจ้ากินผลจากต้นไม้นั้นวันใด ตาของพวกเจ้าจะสว่างขึ้นในวันนั้น แล้วพวกเจ้าจะเป็นเหมือนอย่างอัลลอฮฺ คือรู้ความดีและความชั่ว” ⁶เมื่อหญิงนั้นเห็นว่าต้นไม้นั้นดีน่ากิน ทั้งเป็นต้นไม้น่าปรารถนาที่ทำให้เกิดปัญญา จึงเก็บผลไม้นั้นมากิน แล้วส่งให้สามีที่อยู่กับเธอกินด้วย ท่านก็กิน ⁷ตาของท่านทั้งสองคนก็สว่างขึ้น จึงรู้ว่าพวกท่านเปลือยกายอยู่ ก็เอาใบมะเดื่อมาเย็บเป็นเครื่องปกปิดกายไว้

⁸เวลาเย็นวันนั้น ท่านทั้งสองได้ยินเสียงพระผู้เป็นเจ้าคืออัลลอฮฺทรงดำเนินอยู่ในสวน ชายนั้นกับภรรยาของท่านก็ซ่อนตัวอยู่ในหมู่ต้นไม้กลางสวน ให้พ้นจากพระผู้เป็นเจ้าคืออัลลอฮฺ ⁹พระผู้เป็นเจ้าคืออัลลอฮฺทรงเรียกชายนั้นและตรัสถามว่า “เจ้าอยู่ที่ไหน?” ¹⁰ชายนั้นทูลว่า “บ่าวได้ยินเสียงของพระองค์ในสวนก็กลัว เพราะบ่าวเปลือยกายอยู่ จึงได้ซ่อนตัวเสีย” ¹¹พระองค์จึงตรัสว่า “ใครบอกเจ้าว่าเจ้าเปลือยกาย? เจ้ากินผลจากต้นไม้ที่เราสั่งไม่ให้กินนั้นแล้วหรือ?” ¹²ชายนั้นทูลว่า“หญิงที่พระองค์ประทานให้อยู่กับบ่าว เธอส่งผลจากต้นไม้นั้นให้บ่าว บ่าวจึงรับประทาน” ¹³พระผู้เป็นเจ้าคืออัลลอฮฺตรัสถามหญิงนั้นว่า “นี่เจ้าทำอะไรลงไป?” หญิงนั้นทูลว่า “งูล่อลวงบ่าว บ่าวจึงรับประทาน” ¹⁴พระผู้เป็นเจ้าคืออัลลอฮฺจึงตรัสกับงูว่า

“เพราะเหตุที่เจ้าทำเช่นนี้
เจ้าจะต้องถูกสาปแช่งมากกว่าสัตว์ใช้งาน และสัตว์ป่าทั้งปวง
จะต้องเลื้อยไปด้วยท้อง
จะต้องกินผงคลีดินตลอดชีวิตของเจ้า
¹⁵เราจะให้เจ้ากับหญิงนี้เป็นศัตรูกัน
ทั้งพงศ์พันธุ์ของเจ้า และพงศ์พันธุ์ของนางด้วย
เขาจะทำให้หัวของเจ้าแหลก
และเจ้าจะทำให้ส้นเท้าของเขาฟกช้ำ”
¹⁶พระองค์ตรัสแก่หญิงนั้นว่า
“เราจะเพิ่มความทุกข์ลำบากมากขึ้นแก่เจ้า
ในเมื่อเจ้ามีครรภ์ เจ้าจะคลอดบุตรด้วยความเจ็บปวด
ถึงกระนั้น เจ้าจะยังปรารถนาในสามีของเจ้า และเขาจะปกครองตัวเจ้า”
¹⁷พระองค์จึงตรัสแก่ชายนั้นว่า
“เพราะเหตุเจ้าเชื่อฟังคำพูดของภรรยา
และกินผลจากต้นไม้ที่เราสั่งไม่ให้กินผลจากต้นนั้น แผ่นดินจึงต้องถูกสาปเพราะเจ้า
เจ้าจะต้องหากินบนแผ่นดินด้วยความทุกข์ลำบากตลอดชีวิต
¹⁸ต้นไม้และพืชที่มีหนามจะงอกขึ้นบนดินแก่เจ้า และเจ้าจะกินพืชตามท้องทุ่ง
¹⁹เจ้าจะต้องหากินด้วยเหงื่ออาบหน้าจนเจ้ากลับไปเป็นดิน
เพราะเจ้าถูกนำมาจากดิน
เจ้าเป็นผงคลีดิน
และเจ้าจะกลับเป็นผงคลีดินดังเดิม”

²⁰นบีอาดัมเรียกภรรยาของท่านว่า “เฮาวาฮ์” เพราะนางเป็นมารดาของสิ่งมีชีวิตทั้งปวง ²¹พระผู้เป็นเจ้าคืออัลลอฮฺทรงทำเสื้อด้วยหนังสัตว์ให้นบีอาดัมและภรรยาของท่านสวมปกคลุมกาย

²²แล้วพระผู้เป็นเจ้าคืออัลลอฮฺตรัสว่า “ดูสิ มนุษย์กลายเป็นเหมือนผู้หนึ่งในพวกเราแล้ว โดยที่รู้ความดีและความชั่ว บัดนี้อย่าปล่อยให้เขายื่นมือไปหยิบผลจากต้นไม้แห่งชีวิตมากินด้วย แล้วมีอายุยืนชั่วนิรันดร์” ²³เพราะฉะนั้นพระผู้เป็นเจ้าคืออัลลอฮฺจึงทรงไล่เขาออกไปจากสวนเอเดน ให้เพาะปลูกบนดิน ซึ่งใช้สร้างเขาขึ้นมา ²⁴พระองค์ทรงขับไล่ชายนั้นออกไป และทรงตั้งเหล่าเครูบ¹” ทางด้านทิศตะวันออกของสวนเอเดน และตั้งดาบเพลิงอันหนึ่งที่หมุนได้ไว้เฝ้าทางที่จะไปสู่ต้นไม้แห่งชีวิตนั้น